Tien dagen genieten en ontdekken tijdens Cultura Nova
Sinds enkele jaren ben ik groot fan van Cultura Nova. Tijdens dit theaterfestival is Heerlen op zijn mooist. Overal in de stad valt er wat te ontdekken op het gebied van theater, muziek en kunst. En niet alleen in het theater of op de pleinen in het centrum, maar ook op ongebruikelijke locaties. Zo wordt bijvoorbeeld ook de kerk betrokken bij het festival, leegstaande winkelpanden of de overblijfselen van winkelcentrum de Plu.
Voor mij persoonlijk zijn het niet specifiek de voorstellingen die Heerlen tijdens dit festival zo mooi maken. Het is de sfeer die op deze dagen in de stad hangt. Cultura Nova laat zien wat er allemaal mogelijk is in de stad. Het laat Heerlen bruisen. Hier ervaar ik hetzelfde gevoel als ik heb ervaren tijdens Serious Request (zie hiervoor ook ‘over’ of beluister binnenkort de eerste aflevering van de podcast). Heerlen moet zo hard werken om te laten zien dat ook deze stad het waard is om te bezoeken. Vooral tijdens Cultura Nova duiken er initiatieven op die de stad in een positief daglicht zetten en die mij trots maken op Heerlen. Daarom ben ik zo’n liefhebber van Cultura Nova.
Deze editie liet mij nieuwe dingen over de stad ontdekken tijdens de geluidswandelingen, heb ik uitgebreid enorme ballondieren bewonderd en heb ik met veel geluk en toeval de Prideshow mogen bijwonen. Maar waar ik deze editie vooral op terugkijk zijn de fijne ontmoetingen met andere bezoekers en theatermakers. De mensen leken extra blij te zijn en open te staan voor contact, wat waarschijnlijk iets te maken kan hebben met een coronaperiode waar we met z’n allen doorheen moesten. Zeker toen Cultura Nova vanaf de donderdag werd getrakteerd op zonovergoten weer was te sfeer op en top.
Naast dat ik enorm genoten heb van de sfeer heb ik een paar prachtige voorstellingen bezocht en meegelopen met speciale wandelingen.
De opening kon in aangepaste vorm doorgaan. Bewapend met een dik vest, winterjas en deken heb ik, lekker warm, de vuurwerkshow gezien waarmee het festival knallend en kleurrijk werd afgetrapt. Hierbij kwamen ook de Heerlense iconen Jan en Lies nog even voorbij.
Op zaterdag zag ik streetart kunstenaar Jaune aan het werk die bezig was om mini-mijnwerkers in het centrum te verstoppen. Ook was ik te vinden op het Pancratiusplein om de hemelse muziek van HEAVN te beluisteren die samen met het carillon van de kerk werd bespeeld. En op de zondag trotseerde ik het slechte weer om een handtekening te bemachtigen voor het boek over het Maankwartier. Gelukkig met resultaat.
De geluidswandeling ‘Verstild’ met geluidskunstenaar Mike Kramer stond hoog op mijn lijstje. Zijn wandelingen en voorstellingen heb ik vaker bezocht. Op die manier ben ik op een paar bijzondere plekken in Heerlen geweest. Zo ben ik een paar jaar geleden nog in de oude stationstunnel geweest en belandde ik in de kelder van de Royal voor een bijzondere geluidsvoorstelling. Ook deze wandeling was weer een hele ervaring. Ik was tot tranen geroerd op het kerkhof en stak ik ook nog wat op over de stad. Wel zo handig voor mijn werk als stadsgids. Van deze wandeling was ik zo onder de indruk dat ik deze nog een tweede keer heb gelopen.
Nog een geluidswandeling die ik graag wilde lopen was de wandeling ‘Geworteld’ van Els Huver die liep door het Aambos. Door middel van een route door dit mooie hellingbos kreeg je allemaal verhalen te horen van inwoners van de Molenberg. De verteller op de koptelefoon wees de weg en, ook omdat het weer meewerkte, kwam ik in een eigen wereld terecht waardoor het bos er nog mooier uitzag dan dat het altijd al is. Een mooie wandeling en een gezellig napraten gehad met het groepje mensen bij wie ik was ingedeeld.
Dit jaar heb ik ervoor gekozen om ook iets ‘nieuws’ te proberen. Dat werd Bells & Spells. Een voorstelling zonder duidelijk verhaal, maar wel met humor, magie en een hoop creativiteit. Attributen leidden een eigen leven, acteurs verdwenen in het niets om later opeens weer op te duiken en er waren flitsverkledingen die gewoon onder je ogen werden uitgevoerd. Een bijzondere voorstelling die raakvlakken had met de traditionele circusvoorstellingen die traditiegetrouw op Cultura Nova te zien zijn. Bells & Spells hoorde helemaal thuis op dit festival.
Mijn persoonlijke hoogtepunt van deze Cultura Nova was de voorstelling Cinema Royal van het Laagland. Een hele bijzondere theatervoorstelling die het hele gebouw van de Royal gebruikt als podium en waarbij de bezoeker wordt meegenomen van de ene naar de andere verrassing. Het was een rondleiding door de Royal, een aaneenschakeling van allemaal korte voorstellingen en een hoop humor en hilarische situaties. Cinema Royal was zo’n goede voorstelling dat ik er nog een aparte blog over heb geschreven die je hier kunt lezen.
Naast al deze voorstellingen heb ik ook nog de Pride Walk en de Pride Show bijgewoond en als afsluiter van dit geweldige theaterfestival Night Light van Theater Reflektion gezien. Deze laatste was een kindervoorstelling waarbij je plaats neemt in een soort tent op het toneel. Je zat met je neus bovenop het spel dat werd gespeeld door één man. Te midden van een hoop kleine kastjes werd op een hele creatieve manier gebruik gemaakt van licht- en geluidseffecten en enkele mini-attributen. Zo sprongen er vissen uit een vissenkom, was er vuurwerk en was er een heuse kermis te zien. Een bijzondere en intieme voorstelling vol creativiteit die niet alleen de kinderen, maar ook de volwassenen liet verbazen.
Ik heb een afwisselende Cultura Nova gehad en enorm genoten. Het was toch even slikken toen ik op zondagnamiddag weer richting huis ging en voor dit jaar weer afscheid moest nemen van dit festival. Aan een kant is het goed dat het festival tien dagen duurt en niet langer. Zo blijft het bijzonder en het is ook wat beter voor mijn beurs. Aan de andere kant is het einde altijd wel altijd een beetje verdrietig.
Ik kijk alweer uit naar de volgende editie. Die wordt volgend jaar gehouden van vrijdag 26 augustus t/m zondag 4 september 2022.
