Interview Heerlen Laat Los
In januari 2020 werd ik geïnterviewd door Carole Meijers over Heerlen voor de fotoserie Heerlen Laat Los. Ik koos ervoor om op de foto te gaan met De Reizigster van Hans Bayens. Een lieflijk beeld dat veel ellende heeft gezien. Ze keek recht op de trappen naar de voormalige stationstunnel. In dit artikel vertel ik onder andere welke herinneringen heb aan het beeld en waarom ik trots ben op Heerlen.
Onderstaande tekst en de bijgevoegde foto zijn van Carole Meijers Fotografie en zijn op 8 juni 2020 online gezet op de Facebooksite van Heerlen Laat Los.
“Als ik terugdenk aan het begin van de jaren ’90 dan denk ik meteen aan het beeldje ‘De reizigster’. Het beeld boven aan de trappen van de stationstunnel. Het ging destijds ontzettend slecht met Heerlen. Toen ik als kind met mijn moeder door de tunnel liep zei ze altijd: ‘Hand vast, niet loslaten en doorlopen!’.
Ik ben heel vaak op het busstation geweest en dus ook bij het beeld. Als ik dan de trappen van het station omhoog liep dan liep ik haar tegemoet. Ik dacht dan altijd: ‘Ik ben weer veilig boven. Ik ben weer veilig de tunnel uit. Daar is ze!’.
Het beeld straalde voor mij een gevoel van veiligheid uit. Het heeft iets liefs en onschuldigs. Het contrast was erg groot tussen het lieflijke beeld en de ontzettend ellendige plek. Ik kan het nog zo goed herinneren hoe het vroeger op het station was. Het tochtte er altijd heel erg. Het was ontzettend sfeerloos, grijs, grauw en kil. Zelfs op een zonnige dag. De werknemer van Hermes achter het beveiligde glas. Het rare volk dat er rondhing. Heerlen was een grijze grauwe stad.
Op dit moment vind ik de plek bij het beeld ‘De reizigster’ geen onveilige plek meer. Het enge volk is verdwenen. Maar ik vind het daar nog altijd een beetje grauw en grijs. Ik vind het jammer dat het beeld daar verstopt staat. Eenzaam en alleen. Het voelt alsof ze haar daar hebben achter gelaten. Ik zou haar het liefste mee willen nemen. Ik vind eigenlijk dat ze het wel verdiend om naar een mooiere plek verplaatst te worden. Het stationsplein zou de beste plek zijn. Dan heeft ze een mooi uitzicht. Ik vind dat ze gezien mag worden.
Ik ben blij dat Heerlen uit het dal krabbelt. Dat het nu zo veel beter gaat met Heerlen. Het heeft al een lange weg achter zich, maar het heeft ook nog een weg te gaan. Het is een veel fijnere stad geworden. Voorheen ging ik enkel doelgericht naar de stad. Ik loop nu heel anders door de stad. Nu kijk ik echt om me heen en neem het in me op. Zeker in de zomer, als er veel te beleven valt. Dan vind ik het zó ontzettend fijn in Heerlen. Er heerst een erg fijne sfeer in de stad. De bezoekers en inwoners van Heerlen kijken nu ook positiever naar Heerlen dan vroeger. Ik vind dat Heerlen op de goede weg is. Er zijn genoeg zaken die nog verbeterd kunnen worden, maar het is al zo veel verbeterd.
Ik ben werkzaam bij meerdere filialen van Visit Zuid-Limburg, ook bij het filiaal in Heerlen. Ik prijs Heerlen met alle trots aan. Er komen wel eens mensen bij de Visit Zuid-Limburg die helemaal niks over Heerlen weten. Ik vind het leuk om deze mensen nieuwsgierig te maken naar Heerlen. Ik vertel over alle bezienswaardigheden en over het verhaal van Heerlen. Een klein dorp dat uitgroeit tot een grote stad. Eerst één van de rijkste steden van Nederland, later één van de armste steden. Omdat de mijnen dicht gingen. Daarnaast vertel ik graag over het mijnverleden.
Ik merk dat veel mensen door het Maankwartier worden aangetrokken. Ik vertel dan graag dat Heerlen absoluut de moeite waard is. Ze worden dan ook nieuwsgierig naar de rest van de stad. Dat vind ik echt één van de leukste dingen van mijn werk.
Wat ik een erg leuke herinnering vind is de tijd dat Serious Request in Heerlen plaats vond. Dat was voor mij de eerste keer dat ik door Heerlen liep en dacht: ‘Wauw, het is hier leuk! Wát een leuke sfeer en dat het hier mogelijk is. Heerlen is eigenlijk een hele toffe stad’. Er hing een ontzettend leuke sfeer in de stad. Er was opeens overal wat te zien en overal wat te doen. Ik heb ontzettend genoten. De stad heeft laten zien wat het kan. Dit was voor mij een omslagpunt. Ik ben de stad daarna met hele andere ogen gaan zien. Ik denk dat hierdoor veel mensen anders naar Heerlen zijn gaan kijken. Ook mensen van buitenaf. Deze mensen hadden eerst een negatief beeld over Heerlen. Na Serious Request werd dit veel positiever. Vanaf dat moment ben ik me gaan verdiepen in Heerlen. Toen is mijn interesse in het verleden van Heerlen ontstaan. Ik vind het vreemd dat nooit meer iemand over Serious Request praat, omdat ik het zie als het omslagpunt van Heerlen.
Ik heb gehoord dat de luifels in de Saroleastraat in de toekomst meer bij de gebouwen worden betrokken. Ik hoop dat dit positief uitpakt voor het uiterlijk van Heerlen. Ik hoop dat dit de geest van het oude Heerlen weer een beetje terughaalt. Het nostalgische gevoel. Heerlen was vroeger een prachtige stad. Het had prachtige gebouwen. Er zijn zo veel mooie gebouwen verdwenen. Misschien heeft men spijt van de vele mooie gebouwen die men in het verleden heeft gesloopt. Ik denk dat men nu beter nadenkt voordat men weer een sfeerloze blok neerzet op een plaats waar een prachtig gebouw stond. Ik hoop dat Heerlen uiteindelijk mooier wordt. Ik heb er alle vertrouwen in.
Ik hoop dat men Lange Jan en Lange Lies ooit weer terug plaatst. Ik vind het ontzettend jammer dat ze verdwenen zijn. Dat Heerlen deze torens ooit hebben omgeschoten…Het is eigenlijk hetzelfde als het omschieten van de Eiffeltoren in Parijs. Heerlen heeft twee iconen weggehaald. Het beeld van erfgoed was vroeger anders. Vroeger vond men dat het weg moest. Het was vies. Het moest een nieuwe bestemming krijgen. Ik heb het idee dat Lange Jan en Lange Lies nu gemist worden.
Op dit moment verdwijnen veel winkels in Heerlen. Ik vrees voor de toekomst van ‘t Loon. Ik denk dat het goed is als de winkels in ’t Loon verplaatst worden naar de binnenstad. Zodat de lege winkels in de binnenstad gevuld worden. Heerlen krijgt op die manier een compact winkelcentrum. Ik hoop daarnaast dat Heerlen verder zal groeien als evenementenstad. Én dat de stad er mooier uit gaat zien. Met opgeknapte gevels. Ik denk dat dit positief is voor de toekomst van Heerlen. Ik zie de toekomst van Heerlen positief tegemoet.
Ik heb het idee dat de inwoners van Heerlen vroeger veel trotser waren op Heerlen dan nu. Ik hoop dat mensen weer trots worden op Heerlen door alle ontwikkelingen die op dit moment plaatsvinden. Ik heb het idee dat het al gaande is. Dit merk ik door de vele kleine initiatieven die er zijn om Heerlen op de kaart te zetten. Maar ik hoop dat deze trotsheid nog verder groeit.
Ik denk dat Heerlen een stad is die nog ontdekt moet worden. Een verborgen parel. De stad zal in de toekomst veel mensen aanspreken. Mensen zullen aangetrokken worden door het Maankwartier, maar zullen daarna waarschijnlijk geïnteresseerd raken in de rest van de stad. Als mensen het verhaal van Heerlen leren kennen zullen zij ook met een heel andere blik naar de stad kijken. Daarom ben ik blij dat Visit Zuid-Limburg naar het Maankwartier verhuist. Op die manier krijgen mensen direct het verhaal over Heerlen te horen. Als mensen die Heerlen bezoeken per bus of trein bij het Maankwartier aankomen eerst een stuk door de stad moeten lopen krijgen ze misschien een verkeerd beeld over de stad. Heerlen oogt niet mooi, maar wordt mooi als je het verhaal kent. Dán ga je de schoonheid van de stad pas zien. Ik ben zelf enorm geraakt door het verhaal van Heerlen. Ik ben nu trots op de stad. Ik vind dat Heerlen ontdekt moet worden. De stad heeft een ontzettend interessant verhaal!’’
